Ήπειρος: Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος

Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Φωτογραφικό λεύκωμα από τα κάστρα της Ηπείρου

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Φωτογραφικό λεύκωμα από τα κάστρα της Ηπείρου: ΚΑΣΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΕΑΣ ΚΑΣΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΚΑΣΤ...

Φωτογραφικό λεύκωμα από τα κάστρα της Ηπείρου

ΚΑΣΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΕΑΣ

ΚΑΣΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΚΑΣΤΡΟ ΠΑΡΓΑΣ
Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΡΓΑΣ

ΚΑΣΤΡΟ ΑΓΙΟΥ ΔΟΝΑΤΟΥ-ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ

ΚΑΣΤΡΟ ΑΡΤΑΣ

ΚΑΣΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ










Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της αρχαίας Ελέας(Θεσπρωτία)

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της αρχαίας Ελέας(Θεσπρωτία):          Στη Βέλλιανη(Χρυσαυγή), ένα χωριό ΝΑ της Παραμυθιάς,  σώζεται το δεύτερο κάστρο της Παραμυθιάς, το κάστρο της αρχαίας Ελέας....

Το κάστρο της αρχαίας Ελέας(Θεσπρωτία)

   
 
  
Στη Βέλλιανη(Χρυσαυγή), ένα χωριό ΝΑ της Παραμυθιάς,  σώζεται το δεύτερο κάστρο της Παραμυθιάς, το κάστρο της αρχαίας Ελέας. Η ιστορία του είναι τεραστία, και σήμερα, σώζεται το μεγαλύτερο μέρος του τείχους. Ιδρύθηκε περίπου το 350 π.Χ. Υπήρξε πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας και έδρα του Κοινού των Θεσπρωτών.Στον 4ον αι. π.Χ. τοποθετείται και η ίδρυση των πρώτων οικισμών μεγέθους μιας πραγματικής πόλης. Γύρω στο 350 π.Χ. χρονολογούνται τα χάλκινα νομίσματα που άρχισαν να εκδίδουν οι Ελεαίοι ή Ελεάτες, το θεσπρωτικό φύλο που με κέντρο την Ελέα κατείχε τις εύφορες κοιλάδες του Αχέροντα και του Κωκυτού μέχρι το Νεκρομαντείο και τον όρμο της Αμμουδιάς (ο «Ελέας λιμήν» των αρχαίων συγγραφέων και γεωγράφων).Ελέα έχει ταυτιστεί με τον οχυρωμένο οικισμό στα ανατολικά του χωριού Χρυσαυγή, 5 χιλ. ΝΑ της Παραμυθιάς. Απετέλεσε πρώτη πρωτεύουσα της αρχαίας Θεσπρωτίας και έδρα του φύλου των Ελεατών Θεσπρωτών. Σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση έχει διατηρηθεί η οχύρωση της ΒΑ και Α πλευράς του αρχαίου οικισμού, όπου το πάχος της ξεπερνά τα 3,5 μ. ενώ το σωζόμενο ύψος της τα 7 μ. Η κατασκευή του τείχους και της πύλης στις πλευρές αυτές είναι μνημειακή. Στο εσωτερικό διατηρούνται λείψανα οικιών, δημοσίων οικοδομημάτωνστοών, αγοράς και θεάτρου. Στην περιοχή βρέθηκαν νομίσματα και επιγραφές που χρονολογούνται από τον 4ο π.Χ. αιώνα. Βρίσκεται σε ανηφορικό και ευρύχωρο επίπεδο, εμβαδού 105 στρεμμάτων, στην κορυφή ενός πρόβουνου του Κορίλα, σε υψόμετρο 460-525 μ. Ο πληθυσμός του εντός των τειχών οικισμού -γιατί την ελληνιστική περίοδο ο οικισμός αναπτύχθηκε και εκτός των τειχών- ανερχόταν σε 3.000 κατοίκους. Κατασκευή τείχους και πύλης στη ΒΑ/Α πλευρά είναι μνημειακή. Το πάχος του ξεπερνά τα 4,5 μ και το ύψος του τα 6 μ ακόμα και σήμερα. Ο οικισμός διασχίζεται από ΒΑ προς ΝΔ από κεντρική οδική αρτηρία που πιθανόν κατέληγε στις δύο κύριες πύλες, την ανατολική και τη νοτιοδυτική. Εντός των τοιχών που διατηρούνται ακόμηη βρίσκονται οι οικίες των ευγενών, το ωδείο και άλλες δημόσιες, εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Αριστερά και δεξιά βρισκόταν ορθογώνια οικοδομικά συγκροτήματα. Στα νότια της κεντρικής αρτηρίας ευρύτερος ορθογώνιος χώρος, πλαισιωμένος από την ανασκαφείσα στοά, το θέατρο και κάποια άλλα κτίρια, χρησίμευε ως πολιτική αγορά. Από το θέατρο διατηρούνται στη θέση τους λίγα εδώλια και λείψανα τοίχων της σκηνής. Η μεγάλη διάμετρος του κοίλου ήταν 45-50 μ, το ύψος του 8-9 μ, και η χωρητικότητά του 3-4.000 θεατές. Η ανασκαφική έρευνα στην Ελέα, που άρχισε το 1985, έχει αποκαλύψει στοά, δυτικά του θεάτρου, ημιυπόγειους αποθηκευτικούς χώρους, μικρό ναό, και δημόσιο κτίριο. Οι αρχαιολογικές μελέτες συνεχίζονται. 





Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της Παραμυθιάς

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της Παραμυθιάς:         Για πρώτη φορά χτίστηκε κάστρο στο ύψωμα κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. Επί Ιουστινιανού το κάστρο ανακατασκευάστηκε όπως πολλά ...

Το κάστρο της Παραμυθιάς

       Για πρώτη φορά χτίστηκε κάστρο στο ύψωμα κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. Επί Ιουστινιανού το κάστρο ανακατασκευάστηκε όπως πολλά άλλα κάστρα στη Βυζαντινή επικράτεια. Σίγουρα πρέπει να δέχθηκε τροποποιήσεις και μεταγενέστερα ιδίως την περίοδο του 13ου, 14ου αιώνα, όταν η κατάσταση στην περιοχή ήταν ρευστή. Συνέχισε να χρησιμοποιείται σε όλη τη Βυζαντινή περίοδο καθώς και επί Τουρκοκρατίας.
  Με την ανάπτυξη της πόλης της Παραμυθιάς επί Τουρκοκρατίας, ο οικισμός μέσα στο κάστρο  άρχισε να φθίνει και εγκαταλείφθηκε οριστικά επί Αλή πασά, μάλλον στις αρχές του 19ου αιώνα.
  Ο ιστορικός του 6ου αιώνα Προκόπιος αναφέρει την κατασκευή κάστρου με την ονομασία «Άγιος Δονάτος» στην περιοχή. Επίσης γίνεται μνεία στο ανώνυμο μεσαιωνικό χρονικό των Τόκκων.
  Το όνομά του το πήρε από τον πολιούχο της πόλης Άγιο Δονάτο, ο οποίος ήταν επίσκοπος Ευροίας τον 4ο αιώνα.
  Η ιστορία του κάστρου ταυτίζεται με την ιστορία της Παραμυθιάς. Μετά την Ελληνιστική περίοδο πέρασε στους Ρωμαίους και μετά στους Βυζαντινούς. Από την αρχή του 13ου αιώνα ανήκε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Το 1337 πέρασε για λίγο επί Ανδρόνικου Γ’ Παλαιολόγου στην κυριαρχία του Βυζαντίου και το 1349 βρίσκεται στην κυριαρχία τουΣέβου ηγεμόνα Στέφανου Δουσάν. Στα 1380 αγοράστηκε από το Σέρβο Δεσπότη των Ιωαννίνων Θωμά Πρελούμπο (ή Πρελούμποβιτς). Στα 1411 υποτάχτηκε στον Κάρολο Α’ Τόκκο, (Δούκας της Λευκάδας αρχικά και ύστερα «Δεσπότης της Άρτας και των Ιωαννίνων» μέχρι το 1429). Το 1449 η Παραμυθιά καταλαμβάνεται από τους Τούρκους και παραμένει υπό τουρκική κυριαρχία μέχρι το 1913.
  Το κάστρο αποτελείται από μια μεγάλη, πολυγωνική, εξωτερική περίφραξη, πάνω από την οποία βρίσκονται οι Βυζαντινοί τοίχοι (ύψους 2μ περίπου) με το φρούριο να βρίσκεται στην κορυφή. Η κεντρική είσοδος σήμερα, έχει σχεδόν καταστραφεί. Στο εσωτερικό του κάστρου βρίσκονται ερείπια κτιρίων από την Τουρκοκρατία.
  Σήμερα, σώζονται μόνο τμήματα από το δυτικό τείχος και τον δυτικό πύργο στην κορυφή πάνω από την πόλη. Κάτω από το κάστρο σώζεται και η Κούλια της Παραμυθιάς, το μόνο από τα πυργόσπιτα που διατηρήθηκε μέχρι σήμερα, έστω και ανακατασκευασμένο.











Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της Πάργας(Πρέβεζα)

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της Πάργας(Πρέβεζα):     To κάστρο της Πάργας βρίσκεται επάνω σε έναν οχυρό λόφο ακρωτήριο που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού της Πάργας αλλά και της διπλαν...

Το κάστρο της Πάργας(Πρέβεζα)

    To κάστρο της Πάργας βρίσκεται επάνω σε έναν οχυρό λόφο ακρωτήριο που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού της Πάργας αλλά και της διπλανής τεράστιας παραλίας του Βάλτου. Σε αυτή τη θέση πρωτόκτισαν κάστρο οι Βενετσιάνοι τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
    Το κάστρο καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές κάθε φορά που το καταλάμβανε κάποιος κατακτητής. Αυτό που σώζεται σήμερα είναι αυτό που έχτισαν οι Βενετσιάνοι τον 17ο αιώνα, με τις προσθήκες που έκανε ο Αλή Πασάς όταν αγόρασε την Πάργα από τους Άγγλους το 1818. Το κάστρο της Πάργας ήταν απόρθητο σε όλη τη διάρκεια της διοίκησης του Αλή Πασά και πρόσφερε μεγάλη ανακούφιση στους Σουλιώτες που τον αντιμάχονταν.

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της Άρτας

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο της Άρτας:          Χτισμένο από τον Μιχαήλ Β΄ τον 13 αιώνα, το κάστρο της Άρτας είναι από τα ωραιότερα και ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κάστρα τη...

Το κάστρο της Άρτας

 
      Χτισμένο από τον Μιχαήλ Β΄ τον 13 αιώνα, το κάστρο της Άρτας είναι από τα ωραιότερα και ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κάστρα της Ελλάδας. Στο εσωτερικό του κάστρου λειτούργησαν φυλακές όπου φυλακίστηκε ο αγωνιστής του 1821 Μακρυγιάννης. Σήμερα στο εσωτερικό του κάστρου στεγάζεται το Δημοτικό Θέατρο της  πόλης της Άρτας.

ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο των Ιωαννίνων

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Το κάστρο των Ιωαννίνων:       Το Κάστρο των Ιωαννίνων είναι από τα παλαιότερα κάστρα που έγιναν επί Ιουστινιανού το 528 μ.Χ . . Σήμερα σώζεται ο πύργος του Δεσπότ...

Το κάστρο των Ιωαννίνων

     Το Κάστρο των Ιωαννίνων είναι από τα παλαιότερα κάστρα που έγιναν επί Ιουστινιανού το 528 μ.Χ. . Σήμερα σώζεται ο πύργος του Δεσπότη Θωμά και μικρό τμήμα στη βορειοδυτική ακρόπολη.
   Στα ερείπια των Βυζαντινών οχυρώσεων, ο Νορμανδός Βοημούνδος  στα χρόνια του  Δεσποτάτου της Ηπείρου  το 1082 συμπληρώνει τις δύο ακροπόλεις και δημιουργεί οχυρωματική τάφρο που άρχιζε από τον άγιο  Νικόλαο Κοπάνων (η τάφρος αυτή διασώθηκε μέχρι το 1913).
    Ακολουθούν οχυρώσεις νέες από τους άρχοντές του και από τους μέχρι το 1430 ηγεμόνες, οπότε παραδόθηκε στους Τούρκους.
  Μέχρι το 1788 που ανέλαβε τη διοίκηση ο Αλή πασάς, οι Φράγκοι Δεσπότες το άφησαν ερείπιο. Ο Αλής ανακατασκευάζει τα τείχη και χτίζει δεύτερο εσωτερικό τείχος για προστασία του ανακτόρου του και του Διοικητικού Κέντρου του.
Η διάταξη των τειχών μήκους 2.000 μέτρων περιέκλειε έκταση  20 στρεμμάτων και περιελάμβανε  εξωτερικό περίβολο, τη Βορειοδυτική ακρόπολη με το Ασλάν τζαμί και την Βορειοανατολική ακρόπολη με την καστροπολιτεία.
  Ο Αλή πασάς  κατέστησε το κάστρο των Ιωαννίνων απόρθητο  αυξάνοντας το πάχος των τειχών μέχρι δέκα μέτρα, ττοποθετώντας 250 κανόνια, χτίζοντας  πολυγωνικούς πύργους που έφτιαξε και ανανεώνοντας την τάφρο του. 
  Τα κάστρo των Ιωαννίνων είναι από τα ωραιότερα που περικλείουν καστροπολιτείες.


Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Κάστρα και φρούρια της Ηπείρου

Ήπειρος**** Η αυτοκρατορία της πέτρας και του πνεύματος: Κάστρα και φρούρια της Ηπείρου:        Η Ήπειρος, καθώς κι όλη η Ελλάδα, είναι γεμάτη  από κάστρα Σε κάθε γωνιά της μικρής μας χώρας, από  τη Μακεδονία ως την Κρήτη κι απ...

Κάστρα και φρούρια της Ηπείρου

      Η Ήπειρος, καθώς κι όλη η Ελλάδα, είναι γεμάτη  από κάστρα Σε κάθε γωνιά της μικρής μας χώρας, από  τη Μακεδονία ως την Κρήτη κι από  την Πελοπόννησο ως τις εσχατιές της Θράκης, πανάρχαια, μεσαιωνικά και νεότερα  κάστρα στολίζουν τον τόπο και κρατούν σφιχτά μέσα τους τα τεκμήρια της πραγματικής ιστορίας της φυλής μας . Τείχη γκρίζα , επάλξεις και προμαχώνες, προστάτες της χώρας στους άγριους χρόνους του παρελθόντος, στέκουν μπρος μας σκυθρωπά κι έρημα, σιωπηλά κι όμως φορτωμένα ιστορικό βάρος, σφραγίδες ανεξίτηλες του βιβλίου του ελληνισμού Η βαριά τους όψη, σοβαρή κι απόκοσμη - θαρρείς - σου προκαλεί τη μαγεία και το θαυμασμό εκείνον, που ξέρουν να κλείνουν μέσα τους τα παλιά  ντοκουμέντα . Τα κάστρα της Ηπείρου είναι  αδιάψευστοι μάρτυρες της ιστορίας της ξεχωριστής - και σχεδόν απομονωμένης - τούτης γωνιάς της Ελλάδας.