Τα Δωδωναία Οι γιορτές της Δωδώνης κατέλαβαν στο γενικό πλαίσιο των δραστηριοτήτων της ΕΗΜ εξέχουσα θέση. 'Αποτελούσαν τον άξονα γύρω από τον οποίο στρέφονταν οι πολιτιστικές κυρίως εκδηλώσεις. Τα Δωδωναία στάθηκαν εξάλλου και ορόσημο για τη ζωή της ΕΗΜ. Κι αυτό, γιατί, με τη σύλληψη της ιδέας για την αναβίωση της Δωδώνης και την οργάνωση των πρώτων παραστάσεων — το 1960 - συνέπεσε χρονικά, αλλά και για λόγους ουσιαστικότερους, ή άνθηση των δραστηριοτήτων της, ή έναρξη της κατασκευής των έργων υποδομής και ή επέκταση της επιφάνειας και τού βάθους των εκδηλώσεων της. "Έτσι, τα Δωδωναία δεν αντιδιαστέλλονται απλώς ως έξαρση, αλλά επισημαίνονται ως το σύμβολο, από το οποίο αντλούσαν περιεχόμενο οι σκοποί της ΕΗΜ. Από πού όμως πήγαζε αυτό το ειδικό βάρος, πού απέκτησαν τα Δωδωναία; Υπήρχε μία ατμόσφαιρα και μία φιλοσοφία, μπορεί να πει κανείς, γύρω από το ζήτημα. Ή Δωδώνη, πού αναβίωσε το 1960 από τη λήθη του παρελθόντος, έγινε, από την πρώτη στιγμή, ο χώρος της συνειδητοποίησης της κοινής μοίρας των 'Ηπειρωτών. Οι δεκάδες χιλιάδες λαού πού συγκεντρώνονταν εκεί, κάθε χρόνο, δεν αποτελούσαν μια συμπτωματική παρουσία. Υπάκουαν, συνειδητά ή ασυνείδητα, στη μυστική κλήση των προγόνων και πήγαιναν να προσκυνήσουν τα ιερά χώματα και να ξαναβρούν την ιστορική μνήμη τους. Τα μηνύματα του αρχαίου λόγου, πού ακούγονταν κάθε χρόνο, έδιναν μορφή στο περιεχόμενο των προγονικών καταβολών και ξανάσμιγαν το σήμερα με την παράδοση. Υπάκουαν, τέλος, στην ανάγκη να έρθουν σε επικοινωνία με τ' άλλα αδέλφια τους, τους 'Ηπειρώτες των πόλεων, των χωριών και της διασποράς, για προβολή κοινών πόθων και κατανόηση κοινών προβλημάτων.Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες συγκροτήθηκε το Κοινό των Ηπειρωτών, πού είναι ή σύγχρονη έκφραση του Ήπειρωτισμού — προσφιλείς όροι και οι δύο στον αείμνηστο Πρόεδρο Κων. Φρόντζο — πού περιεχόμενο του ήταν ο αγώνας για τη μορφολόγηση της φυσιογνωμίας του 'Ηπειρώτικου χώρου, σύμφωνα με τα πολύτιμα παραδοσιακά μας στοιχεία, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της ζωής του παρόντος. Πόσο κοντά στα πράγματα ήταν ή πρόθεση αυτή, διαπιστώνεται από την κριτική θεώρηση διακεκριμένων στοχαστών του τόπου μας, πού παρακολούθησαν από κοντά τις παραστάσεις των Δωδωναίων και κατέληξαν στις διαπιστώσεις τους. Oι παραστάσεις στη Δωδώνη από το θίασο του Δ. Ροντήρη είχαν ορισθεί για τις 6 και 7 Αύγουστου 1960. Στις 2 Αύγουστου, άρχισαν oι άλλες εκδηλώσεις μετα εγκαίνια της Έκθεσης Λαϊκής Τέχνης, που οργάνωσε στο Διοικητήριο ή ΕΗΜ, στα οποία, εκτός από τις Τοπικές 'Αρχές, παρέστησαν οι Υπουργοί Κ. Τσάτσος και Σ. Γκίκας. Ή θριαμβευτική επιτυχία των εκδηλώσεων είχε τεράστιο αντίκτυπο σε πανελλαδική κλίμακα. Ό Ηπειρωτικός τύπος, πρώτα, της 'Ηπείρου και των 'Αθηνών, με εκτενή δημοσιεύματα και κρίσεις ανέλυε το περιεχόμενο της προσπάθειας και έπλεκε το εγκώμιο της ΕΗΜ, ιδιαίτερα δε του Προέδρου της, πού είχε συλλάβει την ιδέα και είχε επωμισθεί όλη την ευθύνη της οργάνωσης. Οι αθηναϊκές εφημερίδες, πάλι, επεσήμαναν τη σοβαρότητα των εκδηλώσεων και στάθμισαν το βάρος τους. Στα επόμενα χρόνια, με ειδικούς ανταποκριτές, πού θα στέλλουν στα Γιάννινα, θα δημοσιεύουν εκτενέστατες περιγραφές των εκδηλώσεων και θα εξαντλούνται σε ύμνους για την ΕΗΜ και το έργο της. Οι 'Αρχές, οι 'Ηπειρωτικές 'Οργανώσεις, Σωματεία και Σύλλογοι, και οι 'Ηπειρώτες απ' όλη την 'Ελλάδα, όσοι είχαν την τύχη να παρευρεθούν στην αναβίωση της Δωδώνης, εκφράζουν με συγκινητικά λόγια το θαυμασμό τους για το λαμπρό επίτευγμα. Θα παραθέσουμε μερικές τέτοιες κρίσεις, διατυπωμένες σε γράμματα και τηλεγραφήματα, πού έφθασαν στην ΕΗΜ, μετά την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων του 1960. "Ας σημειωθεί πώς κάθε χρόνο εκατοντάδες επιστολών κατέκλυζαν τα γραφεία της ΕΗΜ με εντυπώσεις από τις παραστάσεις και επαινετικά λόγια για το έργο τού Ιδρύματος. Τα κείμενα αυτά, με τον όγκο τους αποτελούν ολόκληρο αρχείο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου